Ιπτάμενα ταξί
Θα δούμε τελικά ιπτάμενα ταξί στην Ευρώπη;
Πολλοί ήλπιζαν πως τα πρώτα ιπτάμενα ταξί θα εμφανίζονταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όμως οι ελπίδες έσβησαν όταν άρχισαν να καταρρέουν οι επενδύσεις
Μια σημαντική καινοτομία της Ευρώπης η οποία θα παρουσιαζόταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024 υποτίθεται πως θα ήταν μια υπηρεσία ηλεκτρικού ιπτάμενου ταξί.
Η γερμανική Volocopter υποσχέθηκε πως θα έχει έτοιμο το ηλεκτροκίνητο, διθέσιο αεροσκάφος της, το VoloCity, ώστε να μεταφέρει επιβάτες σε όλη την πόλη. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ.
Αν και η ευκαιρία χάθηκε να παρουσιαστεί η σημαντική αυτή καινοτομία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι που ενόχλησε πολλούς, παρασκηνιακά το ζήτημα ήταν πολύ μεγαλύτερο αφού η Volocopter προσπαθούσε επειγόντως να συγκεντρώσει νέες επενδύσεις για να διατηρήσει την επιχείρηση.
Οι συνομιλίες για τον δανεισμό 100 εκατομμυρίων ευρώ από την κυβέρνηση απέτυχαν τον περασμένο Απρίλιο. Τώρα, οι ελπίδες εναποτίθενται στην κινεζική Geely, η οποία βρίσκεται σε συζητήσεις για την απόκτηση του 85% του μεριδίου της Volocopter με αντάλλαγμα τη χρηματοδότηση 95 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με έκθεση του Bloomberg. Η συμφωνία όμως, θα μπορούσε να σημαίνει ότι οποιαδήποτε μελλοντική παραγωγή θα μεταφερθεί στην Κίνα.
Σύμφωνα με το BBC, η Volocopter είναι μία από τις δεκάδες εταιρείες σε όλο τον κόσμο που αναπτύσσουν ένα ηλεκτρικό αεροσκάφος κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (EVTOL). Τα μηχανήματά τους υπόσχονται την ευελιξία ενός ελικοπτέρου, αλλά χωρίς το κόστος, τον θόρυβο και τις εκπομπές ρύπων.
Ωστόσο, αντιμέτωποι με το τεράστιο κόστος της έγκρισης τέτοιων νέων αεροσκαφών από τις ρυθμιστικές αρχές και στη συνέχεια της δημιουργίας κατασκευαστικών ικανοτήτων, ορισμένοι επενδυτές έκαναν πίσω.
Το αεροσκάφος της Lilium αποτέλεσε ένα καινοτόμο project και ιδιαίτερα ελκυστικό, με την εταιρεία να ισχυρίζεται ότι έχει παραγγελίες και μνημόνια συμφωνίας για 780 τζετ από όλο τον κόσμο. Η κατασκευή των πρώτων τζετ πλήρους μεγέθους είχε ξεκινήσει και οι δοκιμές επρόκειτο να ξεκινήσουν στις αρχές του 2025. Στο Farnborough Airshow τον Ιούλιο, ο COO της Lilium , Sebastian Borel ακουγόταν σίγουρος.
«Σίγουρα ξοδεύουμε μετρητά», είπε στο BBC. «Αλλά αυτό είναι ένα καλό σημάδι, γιατί σημαίνει ότι παράγουμε το αεροσκάφος. Θα έχουμε τρία αεροσκάφη στην παραγωγή μέχρι το τέλος του έτους και έχουν επίσης συγκεντρώσει 1,5 δισ. ευρώ» είπε. Αλλά μετά τα χρήματα τελείωσαν.
Η Lilium προσπαθούσε να πάρει ένα δάνειο ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ από τη γερμανική τράπεζα ανάπτυξης, KfW. Ωστόσο, αυτό απαιτούσε εγγυήσεις από τις εθνικές και κρατικές κυβερνήσεις, οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.
Στις αρχές Νοεμβρίου, η εταιρεία έθεσε τις κύριες λειτουργικές της δραστηριότητες σε διαδικασίες αφερεγγυότητας και οι μετοχές της αφαιρέθηκαν από το χρηματιστήριο του Nasdaq.
Προς το παρόν, οι εργασίες για το νέο αεροσκάφος συνεχίζονται, καθώς η εταιρεία συνεργάζεται με ειδικούς σε θέματα αναδιάρθρωσης για να πουλήσει την επιχείρηση ή να φέρει νέες επενδύσεις. Ωστόσο, η έναρξη παραγωγής του νέου e-jet φαίνεται πιο δύσκολη από ποτέ.
Ο κορυφαίος Βρετανός παίκτης στην αγορά eVTOL είναι η Vertical Aerospace. Η εταιρεία με έδρα το Μπρίστολ ιδρύθηκε το 2016 από τον επιχειρηματία Stephen Fitzpatrick, ο οποίος ίδρυσε επίσης την OVO Energy. Ο εντυπωσιακός σχεδιασμός του VX4 περιλαμβάνει οκτώ μεγάλες προπέλες τοποθετημένες σε λεπτά φτερά τύπου αεροσκάφους για την ανύψωση. Ο κ. Fitzpatrick έχει κάνει φιλόδοξους ισχυρισμούς σχετικά με το αεροσκάφος, λέγοντας ότι θα ήταν «100 φορές» ασφαλέστερο και πιο αθόρυβο από ένα ελικόπτερο, για το 20% του κόστους.
Η εταιρεία έχει σημειώσει πρόοδο. Μετά την ολοκλήρωση ενός προγράμματος τηλεκατευθυνόμενων δοκιμών, άρχισε να πραγματοποιεί πιλοτικές δοκιμές νωρίτερα φέτος. Ωστόσο, υπήρξαν σημαντικές αποτυχίες στο πρόγραμμα με αποτέλεσμα τον Αύγουστο του περασμένου έτους, ένα τηλεκατευθυνόμενο πρωτότυπο υπέστη σοβαρές ζημιές όταν συνετρίβη κατά τη διάρκεια δοκιμών στο αεροδρόμιο Cotswold, μετά από πτώση μιας λεπίδας από την προπέλα. Τον Μάιο, ένας από τους βασικούς εταίρους του, ο μηχανικός γίγαντας Rolls Royce αποχώρησε από μια συμφωνία για την προμήθεια ηλεκτρικών κινητήρων για το αεροσκάφος.
Οι φιλοδοξίες όμως παραμένουν στα ύψη. Η Vertical Aerospace λέει ότι θα παραδώσει 150 αεροσκάφη στους πελάτες της μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Μέχρι τότε, αναμένει επίσης ότι θα είναι σε θέση να παράγει 200 αεροσκάφη ετησίως.
Ωστόσο, οι οικονομικές πιέσεις έχουν ενταθεί. Ο κ. Fitzpatrick επένδυσε επιπλέον 25 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρεία τον Μάρτιο. Ωστόσο, άλλα 25 εκατ. δολάρια, που αναμένονται τον Αύγουστο, εάν δεν βρεθεί εναλλακτική επένδυση, δεν έχουν καταβληθεί. Από τον Σεπτέμβριο, η Vertical είχε στη διάθεσή της 57,4 εκατομμύρια δολάρια – αλλά αναμένει να ξοδέψει σχεδόν το διπλάσιο ποσό από αυτό τον επόμενο χρόνο.
Οι ελπίδες τώρα στηρίζονται σε μια συμφωνία με τον Αμερικανό χρηματοδότη Jason Mudrick, ο οποίος είναι ήδη μεγάλος πιστωτής μέσω της εταιρείας του Mudrick Capital Management. Προσφέρθηκε να επενδύσει 75 εκατομμύρια δολάρια στην επιχείρηση – και προειδοποίησε το διοικητικό συμβούλιο της Vertical ότι η απόρριψη του σχεδίου του θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε διαδικασίες αφερεγγυότητας. Αλλά η κίνηση αποκόπηκε από τον κ. Fitzpatrick, ο οποίος αν έδινε το οκ θα έχανε τον έλεγχο της εταιρείας που ίδρυσε.
Πηγές κοντά στις συνομιλίες επιμένουν ότι η συμφωνία είναι τώρα πολύ κοντά. Η εταιρεία πιστεύει ότι εάν μπορεί να γίνει μια συμφωνία, θα ξεκλειδώσει περαιτέρω ευκαιρίες για τη συγκέντρωσης κεφαλαίων.
Εν μέσω των αναταράξεων, ένα ευρωπαϊκό έργο βρίσκεται σε καλό δρόμο, λέει ο Bjorn Fehrm, ο οποίος έχει υπόβαθρο στην αεροναυπηγική μηχανική και πιλοτάρει μαχητικά αεροσκάφη για τη Σουηδική Πολεμική Αεροπορία. Τώρα εργάζεται για την αεροδιαστημική συμβουλευτική εταιρεία Leeham. Όπως λέει το έργο EVTOL που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Airbus είναι πιθανό να επιβιώσει.
Πρόκειται για το CityAirbus NextGen, ένα τετραθέσιο αεροσκάφος που έχει οκτώ έλικες και αυτονομία 80 χλμ. Μόλις κατασκευαστούν τα αεροσκάφη, η επόμενη πρόκληση θα είναι αν υπάρχει μια κερδοφόρα αγορά για αυτά.
Τα πρώτα δρομολόγια είναι πιθανό να είναι μεταξύ αεροδρομίων και κέντρων πόλεων. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν θα είναι κερδοφόρα.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσον αφορά το κόστος λειτουργίας είναι ο πιλότος και οι μπαταρίες. Πρέπει να αλλάζετε τις μπαταρίες μερικές φορές το χρόνο», επισημαίνει ο Bjorn Fehrm.
Πηγή: skai.gr